Sohbetin, âşıka doyumsuz bir tat,
Başka bir mutluluk vermezsin, heyhat!
Ne şarkı, ne şiir, ne bir iltifat;
Ara-sıra hoş bir kelâm et yeter...
Beni mest eden o tatlı gülüş,
Kâkülü, alnına işveyle döküş,
Gereksiz gözünü çapkınca süzüş;
Beni delirtmeyi meram et, yeter.
Ne bende bir ümit, ne sende vefa,
Böyle öksüz sevgi; sonsuz bir cefa.
Yine de dilerim senden son defa;
Sevginden vaz geçtim, selâm et yeter!
Aşktan anlamazsın; 'âşığım' demem,
Sevdândan tutuşsam; sana söylemem.
Küçücük bir bûse bile istemem,
Sen, yine sohbete devâm et yeter...
(2006)
Ünal BeşkeseKayıt Tarihi : 5.7.2007 13:52:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)