Soğutan Şiiri - Zennehar Yılmaz

Geçmişi silip de atsam yâd ele Gönlüme baharın dalın doğrulmaz Sermayesi değil mi kalbi büyüten Odur bağrımda ataşı külü soğutan Maziyi tekrarlar gözler manidar Rüyalar hece, hece ismin sayıklar Kalbinden sürüldü bütün âşıklar Bağrımı su değil sendin soğutan Aklını başından alan emeller Çoluk çocuk eş sevgini bekler Beşikte sallanan melül bebekler Eskisinden seni yenisi soğutan Kışır bağlamış ruhunun duvarı Latiflik beklemek yanlıştır sende Gözümle gördüğüm gerçektir bende Ele günden gelen değil soğutan Azlettim gönlümde senden kalanı Soğuttum içimde yanan volkanı Taşa döndü beden senden olalı Döşüme buz basmandı beni soğutan