Bir verip on vurma, kölen değilim
Uysallığıma kanma, ağırdır elim.
Kılıçtan keskin, kurşuna eş dilim.
Kızdırırsan beni, soğutamaz sın.
Ne kadar sabırlıyım, ne kadar uysal
Nasıl da candan, hem de duygusal
Sözde bireyselim, özde kurumsal
Kızdırırsan beni, soğutamaz sın.
Belki çok zenginsin, çok da havalı
Aşk acın olsa gerek, kalbin yaralı
Yüreğinde şefkat yok, öfke mayalı
Kızdırırsan beni, soğutamaz sın.
Bu küçük mesajları, hiç almıyorsun
İşçilerin hatırını, hiç sormuyorsun
Karnın tok gözün aç, mal istiyorsun
Kızdırırsan beni, soğutamaz sın.
2020
Kayıt Tarihi : 19.8.2020 09:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Datca
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!