Söğüt Kütüğü Şiiri - Hulusi Akkaya

Söğüt kütüğüyüm
Akıntıya kapılmış
Kah yosunlu taşlara çarpıyorum
Kah ortasında kudurmuş köpüğün
Bir gözükür bir gözükmez yoldayım
Yarış eder çocuklar bazen
Koşup zıplayarak
Bazen taşlarlar beni
Belki de yol vermek için
Kökümü salacak bir parça toprak
Bulursam bir gün
Yeniden dal verip yeşereceğim
Gölgemde azık karıştırıp
Matara değiştirecek çobanlar
Baharda dallarımdan
Borazan düdük yapacak çocuklar
Kendi şarkılarını söylemek için