Söğüt Ağacım Şiiri - Agah Adıgüzel

öylesine acı ki
hışırtısını duyamamak
yapraklarının
ve öylesine inat ki
hasretine dayanmak....

yalnız ve görkemli
öylesine Tanrı gibi
ve öylesine buruk ki
gölgende sallanan rüyam...

bana anılardan
salıncaklar kurardın
dalların kucaklardı
en mavisini göğün,
ve yüreğim mevsim gibi
yaprakların kadar
dirençli

sen söğüt ağacım
yıllarca bahçemde
öyküler okudun bana
gülyüzlü baharlardan
muştular getirdin,
sığırcık kuşunun coşkusu
yüreğinde...
gölgende tomurcuklar
patlamada güvenle
ben de şimdi
uzak diyarlarda
sensiz
baharlara hasret....