Söğüt Ağacı Şiiri - Mine Yılmaz Sevinç

Bir ömür bir söğüt ağacıymış aslında,
Akıntı nereye sen oraya,
Aksan yetişemezsin,
Tutunsan durmaz köklerin...
Süzülüp kalırsın olduğun yerde bazen,
Ne bir adım öne,
Ne bir adım geriye...
Kader sessiz oyuncudur hep,
Tahakküm sınırlarını zorlayan,
Ummadığın anda özgür bırakan...

Bir ömür bir söğüt ağacıymış aslında,
Suya hasret,
Sevdalı dalıyla, yaprağıyla...
Özlem demek insan demekmiş,
Hasret varlık gösterebilmekmiş
Herşey yok olmazdan önce...

Sen söğüt ağacısın,
Ben söğüt ağacıyım.
Biraz sevdalı,
Biraz özlemiş...

Mine Yılmaz Sevinç
11 Nisan 2025
18:48