Soğumuş Şiiri - İlkhan Sandıkcı

Soğumuş, sessizlik buz kesiyor
Duvarlar serinletiyor
Kötü rüzgar bedenimi titretmekte
Zor bir günün başlangıç noktası

Soğumuş, buz kesmekte yürek
Düşünceler hakim olur bedene
Özlem çağrısına mahrum kalmışcasına
Sevgi tohumu, yeşermemiş gibi

Soğumuş, yapraklar bir bir dökülmüş
Seyirde bekleyen bir güneş
Ağlamak kaplı içi
Hüzünle sevdanın dalgalandığı an

Soğumuş, titrek kalbi kavrulmuş
Umutsuzluğa sarılmış bedeni
Ümide kapılmak için heyecanla
Bir kıpırtı beklemekte hayalle

Ağır ağır gelmekte sevda
Zaman içinde kaybolmadan
Arar müjde habercisini
Dalgalara kapılmadan, sarsılmadan
Koca bir ömre, sevda misali
Soğuk bir aşk, yoluna aramakta.