Soğuktu Şiiri - Ünal Peltek

Boş ve anlamsız yüzlerle doludu sokaklar ve biz konuşuyorduk içimizdekileri
karar verdik o anda karanlık ve amaçsız o soğuk gecede,
özel bir yerde oturduğumuz paslı demirin parkı
ıslakmıydı diye hiç düşünmedi ben sen çekindim
onu anlatıyordu durmadan ama o genç adam yanlış birşeyler yapmıştı
peki neydi yolunda gitmeyen? Kendi kendine mırıldanıyordu.
Çiğ yağıyordu bu gece İzmir'e ve üstümüze
Bu çiğ duygularımızı eziyordu
Yine genç adama başladı
onu tanımadığımı fısıldadı
Hoş tanısam ne olucaktı
Ben sanki bir peri misali ona dokunup
bu aşkı yeniden mi başlatacaktım
Bir anda ağlamaya başladı
Tohumların küçüklüğünden daha büyük gözyaşlarıyla
Titreyerek bu ağlamaları hıçkırıklara dönüştürdüğünü izledim
Ben bunları yaşamak istememiştim bu gece
Zoruma gitti ereke gibi düşünüce
Ben güneşi senin kadar temiz bulmazdım
Bir gülü asil olarak tanımazdım
Ama düşünüce sevgiyi bulabilirdim
Ben o genç adamın aksine saygılı sevebilmeyi öğrenmiştim
İzmir soğuk ve yine herzamankinden çok yanlız bu gece
Bu soğuk gecede köpekler dolaşıyor can yakmak için sessizce
Hayat çözümü bulunamayan bir neden değilmi ki?
Ara sıra düşünürdüm zeytin güzeli akşamları
Ve dostuma anlattım o soğuk gecede
Umudun ne olduğunu
Özel bir yerdi paslı demirin parkı
Ve yağmurun damlaları artık tenime dokunmaya başladı
Bu özel yerde sana hayatım boyunca pamuk kadar güzel bir gelecek
Martıla kadar özgür bir yaşam
Gözyaşların kadar küçük ama anlamlı acılar diliyorum...