Soğuktu,
İnsanlar mum ışığında ısınıyordu
Biz ise o kavganın ateşiyle
Koşuyorduk meydanlara
Fabrikada,gecekonduda
Üşümedik inatla sarıldık sevdamıza
Yılmadan yorulmadan.
Soğuktu,
Ses verirdik seslerimize
Yitip giden sadece zaman değil
Soğuktu ve biz baharı umut ediyorduk.
Çünkü biliyoruz ki her bahar yeniden yetişecek umut
Sevgimiz daha bir çoşacak
Kavgamız dahada büyüyecek
Ve bir ülkenin kaderi olacak....
Kayıt Tarihi : 8.2.2006 22:17:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!