Üşüyorum bu gün tüm geçmiş günlerden
Her zamankinden çok uzak kalmışım ailemden
Üşüyorum, arkamda bıraktığım dertlerden
Belki içimde büyüyen saf nefretten
Üşüyorum bana yukardan bakan gözlerden
Yürüyemiyorum ayağıma dolanan leşlerden
Üşüyorum yine sana gelen tiplerden
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta