Gönüllerde bir soğukluk var,
Herkesin kursağında kalmış bir yaşam.
Sükût değil, ruhsuzluktur bu sessizlik;
Fark edilmiyor artık gün batımından akşam.
Nerede o, düşünce içinde sayıklayanlar?
Bir fikir, bir aşk, bir benlik…
Nereden bilsin ki cihaz içinde yaşayanlar;
Ne ısı hisseder, ne de serinlik.
Gözleri kör olmuş, kalpler can çekişiyor
Salgının pençesinde.
Yeryüzünü alan muhteşem gözler
Dalmış öylece bir boş tenekenin içinde.
Kimi gelir, içine tezek katar,
Kimi yaşasın diye yiyecek.
Hevesin hazzında bir domuz gibi olduk,
İnsana aklının var olduğunu kim söyleyecek?
Kayıt Tarihi : 18.5.2025 14:38:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!