Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Mutluluk, bir iş, bir ev, bir aile
Gerisi hayat içinde gaile
Bir de dışarıdakileri düşünürse
El uzatırsa uzanan ellere
yani evi işi ailesi yoksa mutlu olmak onun hakkı değil midir? ya da evi işi ailesi olan herkes mutlu mudur?
Çok güzel dizeler,su gibi akıcı ve net,kutluyorum Sn:Çoban.Saygımla
böylesi soğuk günlerde içimizde hissetmeliyiz dışarıda soğukta kalanları ve insan olarak bir şeyler yapmalı, yardım elimizi uzatmalıyız.kutluyorum yüreğinize sağlık tam puan...
saygıyla
namık cem
Anlamlı çok güzel bir çalışma,kaleminiz var olsun hocam,tebrikler.
Evlerin içindekiler de en az dışındakiler kadar hissedebilmeli soğuğu...Eller ancak o zaman tutar, ısıtır birbirini..
Kaleminize sağlık sayın Mehmet Çoban...
Doğal ve sosyal gündemi yakalayan bir şiirdi...Kutluyor,saygılar sunuyorum...
Kainatta, teanuk, tecavüp tesanüd ve
teavün vardır. Ama kalbi
tefessüh etmiş insan bu olan hadiseleri
bir tesadüf oyuncağı zannettiğinden
eli daima cebindedir. Eli havada kalana;
eli cebinde olduğundan uzatamamaktadır.
Çünkü kâinat kitabını biri ona okumadığından
ne yapması gerektiğini bilemez. Bilmez ise
netice malum. TEBRİKLER
Bu şiir ile ilgili 8 tane yorum bulunmakta