Tutmadığım icin pişmanım
Bazen agzimdan cikan sözlerimi
Dilimdeki askılarda asılı kalıyor
Hüzünlü cümlelerim
Her gece gönlümde koltuk sevdalısı
Bakıp bakıp yanında diz çöküyor dertlerim
Bir kış günü ellerimden
Çok kafam üşüdü
Gözlerim kapattiginda kepenkleri
Beni hangi yıldız düşündü?
Bir ustayim evet
Maraş ezgilerinde donduruyorum zamanı
Ve dayayıp bir kayaya sırtımi
Yüzünden daha soğuk dakikalari sayiyorum
Ömrüm kadar kısa yalanlar
Beni yola düşürdü
Bana umut dagitip duranlar
Bir öldü bin öldürdü
Ve karardı Tunç renginde sabahlar
Deniz kustu mesela denizciye
Ve beni kafamdaki cinlerle oyun oynuyor sananlar
Çağırırdı suskun dilimi dinlenmeye...
Kapı Kolunum Duvarlarında /14 Eylül 2014
Kayıt Tarihi : 14.9.2014 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!