Hüzün takıntılı şiirler yazıyorum.
Sen olmadığın sabahlara zaman küsüyor
Buğulu camlardan doğaya bakıyorum
Kokuna, gölgene hasret kar suskunluğuna,
Kara toprak bembeyaz bir yorganla örtülmüş
İçimde birden parlayan isyanla sarsılıyorum
Hüzün takıntısına elem, keder katıyorum.
Seni bildim bileli,
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.
Devamını Oku
ey balçık dünya,
başıma nice belâlar geldi,
nice mihnet, nice dert.
Seni sırf belâdan ibaret gördüm,
seni sırf mihnetten, dertten ibaret.




Yürek süt limanken yazılmıyor hüzün takıntılı şiirler. Ya hüzünler bize takılıyor. Ya da bizim ayaklarımız hüzne. Sonra kaleme hüzün bulaşıyor. Kutluyorum Dinmez bey. Yine özgün. Yine okunası...
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta