Soğuk Yürek Şiiri - Dinmez Er

Hüzün takıntılı şiirler yazıyorum.
Sen olmadığın sabahlara zaman küsüyor
Buğulu camlardan doğaya bakıyorum
Kokuna, gölgene hasret kar suskunluğuna,
Kara toprak bembeyaz bir yorganla örtülmüş
İçimde birden parlayan isyanla sarsılıyorum
Hüzün takıntısına elem, keder katıyorum.
Gördüğün gibi yar buralar beyaz işgalinde

Ya sen yar! Sen ne haldesin?
Hala kar gibi soğuk mu yüreğin,
İçindeki öfkeyi yensen, buzulu kırsan, gelsen
Yine de sen bilirsin yar!
Belki de kar beyazı öfkeyi seviyorsun
Doğanın beyaz gelinliğini giymek istemiyorsun
Ah benim biçare yüreğim
Her daim olduğu gibi üşüyor,
Üşüyorum çünkü yoksun.

Dinmez ER / Çeşme / 2015. 03. 06 /