Soğuk Yaz Şiiri - Okan Cıldır

Bir yaz günüydü seni sevdiğimde,
Çiçek açan ağaçların gölgesindeydik.
Ben sana ilk kez ''Seni seviyorum'' derken,
Olacaklardan Habersizdik.

Gökyüzünde yıldızlar belirirdi,
Biz aynı yıldız bakar kaymasını beklerdik.
Yaz ateşine inat, hasrete inat
İnadına aynı dileği dilerdik.

Gül kokulu bahçelere girerdik
El ele tutuşup sümbülleri öperdik.
Sanardık ki hiç gelmeyecek Sonbahar,
Yapraklarını hiç dökmeyecek bu sefer.

Şimdi hava karanlık,
Sensizliğin keskin uçurumu.
Bir yanda hayata gülmek,
Diğer yanda seni sevmek.

Oysa bizim hayallerimiz vardı.
Oysa hayallerimiz çok daha başkaydı.
Bizim dünyamızda henüz İlkbahardı,
Nefesimiz hala gül kokularındaydı.

Bir rüyaymış gördüğümüz.
Ve bir umutmuş hayallerimiz.
Sensiz bir hayat düşünmezken,
Hayatın tam ortası sensizlikmiş.

Yaz geçmiş Sonbahar gelmiş
Yapraklarını dökmüş sevda çiçeğimiz.
Ve kendini sermiş mor menekşemiş
Yaz sanıyorken meğer titremişiz!

Aslında kışmış
Hasretin kutupmuş.
Sensizlikse karmış
Üzerime yağmış
Ve ben Üşüyormuşum.!