Tükendim azar azar,
Yittim eski yılların içinde
Bıraktım kendimi
Yol ortasında öylecene…
Acemice bir direnişti
Benimkisi
İçimdeki sevinci
Kör kuyulara attım
Kapattım ağzını
Örttüm üstünü
Küllenmiş anılarla
Soğuk vurmuş umutlarımı
Karanlık odalara hapsettim
Düştüm
Uzak yollara yollara
Her şeyi olduğu gibi bırakarak
Bazen
Koskocaman bir kenti
Sevdiklerini, özlediklerini
Tüm değerlilerini
Dostluklarını
Arkanda bırakman gerekiyor
Duygu sağanağına teslim olmadan
Nasıf Acar
25.02.2021
DENİZLİ/Bekilli
Kayıt Tarihi : 27.4.2022 10:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!