Acının
Soğuk ve siyah koridorlarında öğrendim ,
Nasırlı ayaklarla düşmeden yürümeyi .
Ceplerimde bitmiş şeker çubuklarım
Ve gozyaslarımda tuzlu şeker tadı
Hatıralarım...
Dudağımın kıvrımında uyur gezer halde
Ara sıra uğrayan bu keskin tadı
Unutamadım...
Soğuk ve siyah koridorlarında acının
Çok üşüdüm, buza kesti damarlarım.
Beklesem
Son fotoğraf karesinde kalacakken bakışlarım
Yürüdüm.
Aynı koridorun başka durağında
Başka bir fotoğrafın son bakışı olsam da
Sonu beklemekten
daha onurluydu yürümek zîra.
Yürüdüm,
Yürüdükçe açıldı ayaklarım...
Soğuk ve siyah koridorlarında acının
Gözyaşlarım dondu kirpigimin ucunda
Dokunamadım...
Mezarlıklar dolusu matem yüklüydü aslında parmak uçlarım,
Dokunabilsem;
İçimin nehirleri boşalacak sanırdım.
Oysa ağıtlarımı
Hep başkasının ölümüne yakmışım...
Soğuk ve siyah koridorlarında acının
Kendi mezarımı kazarken
Ağlayamadım...
E.Tabur
Esra Tabur
Kayıt Tarihi : 17.4.2020 01:52:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
yetimliğin o dingin ülkesinde sarındığın ceketin
bembeyaz boşluğunu giydiğinde düşlerin
geçemediğin zamansız ve mekansız denizlerin şiiri
zamanı durdurduktan sonra
dümdüz ufka bakan gözlerimin
içime dolan rengarenk gökyüzünün
ve kuşların sonsuzluğa bıraktığı kanat tüylerinin
ciğerlerimin en derinine çektiğim
yalnızlığın ve ağaçların şiiri
sarı çizgi mevsimleri benim şiirlerim
her şeyden çok fark ettiğim gölgemin ve senin
Zamandan eğilmeden geçen şairimi ve mükemmel şiirini gönülden kutluyorum. Hep sevgimle
Ne içten bir ses bırakmışsınız sayfama.Çok teşekkür ederim hep anlamlı ve güzide ziyaretleriniz için.Sonsuz sevgilerimle...)
ah
bu yaşamak ağrısı
hangi zamana dokunsak keder
hangi çocuğa baksak yüzümüz yok
Siz yürüyün şair, onurla, eğilmeden., Heybenizde hep şiirler olsun. Çokça sevgiler ve teşekkürler şiirleşen yürek sesinize.
Çok teşekkür ederim Nazan Hanım hisseden yüreğiniz var olsun. Çokça sevgilerimle.
Tebrikler...
Acıyı hisseden yüreğinize saygılarımla.
içinden geçmen gerekir.
Ve seni kurtarmaya, kimse gelmez..
Güçlenerek ayağa kalkarsın her mağlubiyetten, her acıdan, her soğuktan...
Hayat, biraz böyledir;
seni öldürmeyen acı güçlendirir,
kendi mezarını kazacak kadar hem de..
.
.
Acıyı şiir eden kalemine sevgilerimle..
Güç veren bu anlamlı yorum için çok teşekkür ederim Sevgili Vera. Acıdan geçen yollarda büyüyor insan eksilip çoğalarak...Hisseden yüreğiniz var olsun. Çokça sevgimle ve selâmlarımla...)
Ağıtlarımız kollektif olur o zaman. Artık yalnız olmadığımız hissi, az da olsa iyi gelir bize...
Sevgili Esra, üşüdüm bende , sizinle o siyah koridorda... İnanın yalnız değilsiniz...
Bu etkili ve derinden acıtan kaleminizi sevgimle kutluyorum...
Ne kadar icten ve samimi ifadelerle kucaklamışsınız şiiri.Yorumunuzu okurken duygulandım. Hisseden,kıymet veren aşkın yüreğinize hüzün uğramasın dilerim. Eşlik ettiginiz şarkı benim sevdiğim şarkılardandır.Bunun icin ayrica teşekkür ederim.Degerli kaleminize ve yüreğinize kalbî sevgi ve hürmetlerimle.
TÜM YORUMLAR (11)