Soguk ve Hüzün Şiiri - Deniz Sarıkaya

Soğuk ve hüzün,
İki kardeştir ezelden!
Dişi titrerirken hicran
Kırağı çalar bir gramafon
Eski günlere inad
Kalb intizar eder mütamadiyen!
Üvey bir yalnızlık peydah olur.
kul rengi gecelerde,
Meyillidir intihara umut.
Sürgün kentlerde yenilir öksüzlüğe aşk,
Ezgiler uçurtma kanadından Azad.
Her üşüyen bilir!
Eksik yanından yel alır insan.
Şiirler aceleci,
Şarkılar ürkek
yetisme telaşında ,
bir yerlere sevincler,
kederler
Soğuk gecelerde,
Hep ıssızdır duraklar.
Paltosuna saklar düşlerini bir baba
Bir reklam panosunun
Hayalkırıklıgıdır
Boynuna dolanan.
Acem ilinden pek sıkıca örülmüş!
Ki bilir
Sıcacık bir evin
Odalarına sığmaz mavi poşet.