Soğuk Toprak Şiiri - Mekan Atac

"Üzerime düşen, kanlı nehrin suyunu içerken
Bana sunulan amacın anlamına sayayım.
Bana düşen, uzağı hesaplamaya mecal bulamazken, yanı başımda ruhunu dansa kaldırayım.
Şiirlerinde ölümüne dans etmek.
Sonra sana çay ısmarlamak"

Sesini duymaya muhtaçtım.
Birbirimizi duymaya muhtaç iki yabancıyız işte.
Adım atsak gururumuz dökülür öyle arkamızdan.
Titreşen yüreğimizin soğuk parmakları.
Görmeye hasret, silinmekten yorulmuş ellerinin takatsizliğiyle, gözlerim.
Gözlerimiz.
Mutsuzluğun müziğini kim çaldı.
Mutluluk hangi sokağın ıslak kaldırımında dileniyor.
Kapımı çalan sessizlik ve sensizlik.
Benimle oturan zamanın acı gülüşü.
Beni kucaklayan gülüşündü.
Beni kucaklamaya çalışan soğuk toprak oysa.
Iyi gelecek hiç bırakmayacak
hep sahiplenecek soğuk toprak...