İki Şubatta babamın hicreti
Dokuz şubatta annemin firkâti
Habersiz ansızın göçüp gittiler
Gurbette yalnız çekerim hasreti…
Soğuk şubata sitemim bu yüzden
Kırdın kanadımı yetmez mi neden
Derler ki bu ay hazan mevsimidir
Geçmez mi şubat gözyaşı dökmeden?
Sendedir kara kış, bora, fırtına
Hamal olmuşsun hüzünle hicrana
Yüzün soğuk, haberin kederdir bana
Artık kalmadı ne ana, ne de baba…
(16 Şubat 2008)
Şahin KarataşKayıt Tarihi : 19.2.2008 11:26:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Rahmetli babam 02 Şubat 1977’de, canım annem 09 Şubat 2008’de Hâkk’a yürüdüler.
![Şahin Karataş](https://www.antoloji.com/i/siir/2008/02/19/soguk-subat.jpg)
Duygu yüklü bir şiir. Yüreğinize sağlık.
Betül Türkmenoğlu
-İREM ÖZKAN-
Melis güvenoğlu
selin
TÜM YORUMLAR (17)