Soğuk Soğuk Terlerim, Sensizlik Nafile

şu feleğe dokunamam, zamana da
havayı da tutamam, bir de aşkını
ellerinden gayri bende ki yokluğuna
dokunamam sevgili yaşanmışlıklara
tutuklanır kalırım kabuslar kafesinde.

ağıt olur sensiz dinlediğim şarkılar
sabahları çiçeğe düşen çiğ, gözyaşı
sabır sınırını zorlar metanet ayrılığa
duygularım akar kalemlerin ucundan
bazen mavi, bazen de siyah sana şiirler.

başlar inceden inceye bir kalp sızısı
ben yazdıkça sen büyürsün gözlerimde
özler özler de arşa erer figanim, nefesim
kısılır sesim 'seni seviyorum' demeye!
yokluğuna sevgili bunu nasıl söylerim?

gri ve mat renginde ruhumdaki hava
bir haber de yok senden, dağılsın
dolu-dizgin arzularım, seni özlerim
gelsen, kıymete binse seninle dünyam
soğuk soğuk terlerim, sensizlik nafile.