Soğuk Sen Şiiri - Ao Kaori

İşte yine sensiz yatağıma kıvrıldım.
Soğuk... O kadar soğuk ki, uyuyamıyorum.
Düşünüyorum saatlerce
Ne yapıyor acaba şimdi?
Beni mi düşünüyor dersin,
Yoksa bambaşka hayallerde mi?
O da beni seviyor mu dersin,
Yoksa başka bir benliğin içinde mi kayboluyor her gece?
Beni dolduran duygulardan haberdar mı dersin,
Ya da kendi dünyasında bambaşka duygularda mı?

Hiç farketti mi dersin elleri ellerime değdiğinde nasıl ürperdiğimi?
Ya da onsuz her sabaha nasıl kör umutlarla uyandığımı...
Tek isteğimin yanımda olması olduğunu sezdi mi?
Ya bakışlarımdaki saf aşkı? ...
Yalvaran durşumu
Umut yoksunu sesimi
Titreyen ellerimi
Arzulayan vücudumun her hücresini
Alamadığım nefesleri
Kalbimin deli gibi çarpışını...

Hepsinden ötede bilincimin derinlerindeki gözleriyle beslenen
Sıcaklığına hasret
Sefkatini hayal eden
Katıksız ve pürüzsüz aşkımın farkında mı dersin?

Ellerini tutup SENİ SEVİYORUM diye haykırsam nasıl tepki verir?

Tüm bunları düşünürken yoruluyorum
Yorganı başımın üstüne çekiyorum
Titreye titreye yokluğunun soğuğunda ve
Platonik aşkımın umutsuzluğunda

Sızıyorum...