Soğuk Sefer Şiiri - Muhammet Murat Güven

Taşıyamıyorum, göz kapaklarım ağır.
Asılmış, üstüne binen yükle kaşlarım.
Duyamıyorum, sanki kulaklarım sağır.
Yorgun gözlerimden damlıyor göz yaşlarım.

Soğuk değilken hava ellerim üşüyor.
Ayaklarımı hissetmiyorum buz gibi.
Vücudum sessiz bir bedene dönüşüyor.
Sanırım geri almak istiyor sahibi.

Hazır değilim sana sefer-i ahiret.
Günahlarım yediğim haklar ne olacak?
Merhameti büyük Rabbim sen beni affet,
Madem ki kısa ömrüm şimdi son bulacak.