Kapı ve pencerelerinin alkole açıldığı bir evdi yaşadıkları.
Ne kadın adamı anlıyordu bu evde ne adam kadını.
Hayatın boşa harcandığı bir memuriyet gibiydi onlarınki.
İçlerinden konuşarak geçirirlerdi saatleri, günleri.
Diğer odadan saat başı çalan alarm ve bardağa doldurulan rakıydı tek konuşanlar.
Anason kokusuna sigara dumanı eklemekti uğraşları.
Adam kadına nefretle bakıyordu.
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta