Müntehir Uyar - Soğuk Savaş Şiiri - Anto ...

Kapı ve pencerelerinin alkole açıldığı bir evdi yaşadıkları.
Ne kadın adamı anlıyordu bu evde ne adam kadını.
Hayatın boşa harcandığı bir memuriyet gibiydi onlarınki.
İçlerinden konuşarak geçirirlerdi saatleri, günleri.
Diğer odadan saat başı çalan alarm ve bardağa doldurulan rakıydı tek konuşanlar.
Anason kokusuna sigara dumanı eklemekti uğraşları.
Adam kadına nefretle bakıyordu.