Vefatından beri ilk defa açtım kapıyı,
Soğuk rüzgârlar esiyor suratıma, annem
Yıktı sanki üzerime gök kubbe çatıyı
Soğuk rüzgârlar esiyor suratıma, annem
Dayanılacak gibi değil gönül matemde
Titriyor kalbim, Karanlıklar gibi yetimde
Ürperdi tenim, tüylerim diken diken etimde
Soğuk rüzgârlar esiyor suratıma, annem
Uçuşuyor gölgeler duvarların yüzünde
Sızılıyor kemiklerim korkudan özümde
Çıkta gel mezarından bir kez olsun süzül de
Soğuk rüzgârlar esiyor suratıma, annem
Bir vaveyla koptu, kâbuslar evin içinde
Dürtüklüyor bir el beni boğarak göçünle
Yinemi geldin dediler bir çığlık içimde
Soğuk rüzgârlar esiyor suratıma, annem
Ne kötüdür sensizlik saldı bilinmezlere
Kayboldu itçiyim şefkatin görünmezlere
Söndü ışığım annem, karıştın gelmezlere
Soğuk rüzgârlar esiyor suratıma, annem
09.09.2012
Fethi YıldızKayıt Tarihi : 3.11.2014 18:49:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!