Kış gelince ağaçlar,kuşlar üşüyor.
Soğuk, bana, ölümü hatırlatıyor.
Vesileler olunca,akla düşüyor.
Soğuk, bana, ölümü hatırlatıyor.
Ağaçların dalları,kuşun yüreği,
Dayanamaz soğuğa hemen donuyor.
Var olmamızın kaçınılmaz gereği,
Soğuk,bana, ölümü hatırlatıyor.
Olanları izlerken,düşünüyorum.
Durumdan tedirginim,üşümüyorum.
Ölümlerden korkarım,gizlemiyorum.
Soğuk,bana, ölümü hatırlatıyor.
Kayıt Tarihi : 8.11.2005 02:27:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Tebrikler kardeşim....
selam ve duam ile.
TÜM YORUMLAR (3)