-soğuk Oda- Şiiri - Ramazan Bacak

Dışarıda buzları üşüten çetin bir kış
Rüzgar penceremde ıslık çalıyor inceden
Yitik hayallerle maziye buğulu bakış
Zaman hasret kadar ağır, renk almış geceden

Bir ses duyuyorum esen rüzgarla birlikte
Kulağımdadır sanki ümit veren sözlerin
İçimi ısıtan tek bir şey var bu soğukta
O da hayalimin şeref konuğu gözlerin

Bu köhnede sancıların içinde bir adam
Yüzündeki ifade ölümleri andırır
Mesken olmuş ezelden beri bu soğuk odam
İçinde tüm imkansız aşkları barındırır

Mutlulukmuş, sevilmekmiş...Bunlar hep desise
Varlığındı varlığımın en büyük sebebi
Bence bu gece yaşanacak; ''Vahim hadise''
Veda edip çekeceğim boynumdaki ipi

Hatıramdır yâd edersin diye bıraktığım
Centilmen bir kalem ve biraz da nemli tütün
Şimdi avuçlarımdadır aşkınla yaktığım
O ateş bu gece yakacak beni büsbütün

Terkedilmiş kalbimde tükeniyor ümitler
Kahreden yalnızlığım inan sonsuzluğa eş
Yorgun gözlerimde sönmüş bütün aydın günler
Artık benim için asla doğmayacak güneş

Hatırla ölesiye demiştim sevdam için
Sözüme sadığım, az kaldı vakit dolacak
Belki bir damla yaş dökmezsin bu adam için
Sabah, sana da bana da çok farklı olacak

Önce ayrılık, göz yaşı ve çile, sonra linç
Şu zulmüne bir tarif bulamadım lügatta
Ve saat kesin veda diyor; ''ölüme bir inç''
Korkmam, ben giderim bu yoldan, sen kal hayatta! ...

18 / 03 / 2007
-Güneysınır-
[email protected]