Küçük kız,
ayakların neden çıplak,
neden sattığın
karanfil soluk...?
Uykudan zorla uyandırılmış
gibisin,
gözlerin, buruk..
ağzın süte doymamış
bir bebek saflığında...
söylediklerin öyle olmasa da..
Küçük kız,
bakışların neden donuk,
nasıl üşütmüyor
ayaklarını bu soğuk...?
Hangi el yaktı saçlarına
o kırmızı kınayı..
küçük çingene kızı,
kim yükledi bu yükü
omuzlarına...
sen daha kendini tanımasan da...
18 Nisan 2004,beylikdüzü
Nurcan Işık
Kayıt Tarihi : 3.3.2010 17:13:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Duygu yüklü seslenişleriniz daim olsun kardeşim,
kutluyor saygılar sunuyorum.
TÜM YORUMLAR (2)