Soğuk Kış Günü Şiiri - Ozan Efe

soğuk kış günü
serpilmiş kar büyüsü
yere düştükçe
eriyip yığıyordu

seyri doyumsuz
görünümü güzellik
umarsızca gün
elden kayıp gidiyordu

suyla ateşi
bir düşünsen sevgili
biri yanacak
biri soğutacak harı

hep uzaktaydı
göl durgunluğu sevgi
tüy yürekteydi
esince değer sevi

yeller eserken
dalıp gitti yüreği
göğe savurduk
yırtık uçurma gibi

tanı beklerken
özlediğinceyse de
tadına doyum
olur suskun ağıtta

yoruluyorsak
kendimize yürürken
soruluyorsak
kendimizi sürürken

271209denizli