Soğuk Kayalarda Şiiri - Alev İşler

Fırtınalarla gelen bir sızı yüreğimdeki
Parça parça dökülüyor bedenim yok oluyor
Gecenin kelepçeleri sımsıkı bileklerimde
Gözler hapsoluyor, duygular mahvoluyor

Hayatın yokuşunda bir delikanlı
Atıyor kendisini sessiz sedasız boşluğa
Geride bir yığın soru işareti bırakıyor
Bir kadın, yankılarıyla yaşayan
Öldürmeye çalışıyor kendi gölgesini
Eski delhizlerin içinde bir ihtiyar
Kırılmış şişelerden hayatını içiyor

Söylenemiyor en önemli sözler
Yaşıyoruz hiç bir şey olmamış gibi
Sesler düğümleniyor kapalı dudaklarımızda
Sonra akıp kayboluyor çıplak vücutlarımızdan
Karalanmış sayfalar avutuyor bizleri
Arkamızda kırılan kalemler
Sessizliğin derin ayak izlerinde
Kaybediyoruz yavaş yavaş kendimizi

Yalnızlığımıza gömülüp kuytu köşelerde
Dilim dilim doğruyoruz umutlarımızı
Melekleri bekliyoruz insan getirsinler diye
Keserken kendimizi soğuk kayaların üzerinde