Soğuk tren istasyonlarında
Paslı raylara takılıyor gözlerim..
Ne çok ayrılık sundu kim bilir bu yollar..
Sonra,
İç içe geçen vagonlara takılıyor aklım
Kim binse bir daha inmiyor içinden..
Sende böyle gitmiştin.
Soğuk bir kış sabahı
Ben sıcaklığın adına şiirler yazarken
Dondurucu bir yalnızlık dikiliverdi kapıma
Bundan sonra ne ıslak kaldırımlar umursadı beni
Ne kırmızı, yeşil, mavi bavullar.
Herkes tüm umudunu yükleyip sırtına gitti.
Kimi Asya’ya kimi Avrupa’ya.
Çeşitli hayallerin neticesinde solgunduk.
Geleceğini bilmediğimiz sevdalar adına
Saatlerce tren bekledik soğuk istasyonlarda..
Ölümlüydük..
Giden de kalan da göçecekti bu diyardan
Ama biz yine de beklenen ile göçmek isterdik..
Kayıt Tarihi : 16.9.2016 00:47:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Nurdan Aziz](https://www.antoloji.com/i/siir/2016/09/16/soguk-istasyonlar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!