Soğuk İşledi İliğime! Şiiri - Kalbi Bahar

Kış geldi karda yağdı
Kalbime ayaz vurdu
Soğuk çok soguktu
Soğuk işledi iliğime.

Ayazda tek başıma
Çalıştım ısıtmaya
Yüreğimi ellerimle
Ellerimi de yüreğimle
Donmuştu her ikisi de
Ölü gibiydi buzlu kalbim.

İçimdeki derin sızılar
Yaralar, bereler
Dışa vurmuştu
Buzdan şekillenmişti.

Yıldız, yıldız parlıyordu
Umudun bitmesin
Nice yazlar gelecek
Güneş doğacak diyordu.

Gözyaşım donmuştu
Rüzgar savuruyordu
Mecalimde yoktu
Üşüyor titriyordum
Soğuktu, çok soğuktu
Sığınağım limanım yoktu.

İyiyim desemde
İnanmayacak
İyi değilsin
Biliyorum
Diyecek
Sarılacak
İçimi ısıtacak
Sarmalayacak
Buzlarımı çözecek
Dost sesi, dost nefesi
Dost candan bir dost ki
Can olsun istedim canıma.

Eş değil sevgilide değil
Arkadaşım sırdaşım
Yolum yoldaşım
Derdimi dert bilecek
Ağlarsam güldürecek.

Bir elmanın yarısı
Benim yarım olacak
Dostcan canımın canı
Ne zaman bulacaksın beni
Sevgim ile beledim yüreğimi
Erken gel diye saatimi kurdum
Kış ayında yazı aradım durdum.

24. 02. 2025
Kalb'i Bahar!