Soğuk İmge Şiiri - Alim Vedat Süner

kan damlıyordu gözlerinden
kırmızıdan uçuk,pembeye yüz tutmuş...
ince bir çığlık şimdi
bir küçük isyan bu yüreğinden kopan
korkusuz olabilmenin karşılığı,
acıyla olan savaşın faturası...
ve ödenmemiş borçların,
yüreğine haciz koymasıydı bu

kan damlıyordu gözlerinden
kırmızıdan vazgeçmiş
pembeye muhtaç...
zamanın akıp gitmesine inat
durdurak bilmez yüreğin vedasıydı bu
karşı koyulmaz güce
boyun eğmeden savaşmanın faturasıydı bu

an damlıyordu ellerinden
kırmızıya inat
mor'a bezenmiş anlar..
gözlerinin önünden akıp giden film şeridi
bir önceki günden daha acı
bir sonraki günden daha saftı
tiyatral hayatın son melodisiyle
kopan bir filmdi bu
mor elleri arasından düştü film şeridi..
güzel olan anlara inat...

ter damlıyordu bedeninden
sıcağa küskün
soğukla barışık ter...
bu son bakış geriye
bu atlamadan önceki son dua
geride kalanlara bırakılan son değer
son umut yeni doğmuş bebeklere
üstadın son portresi bu
düşerken soğuk imge...