Soğuk Günler Şiiri - Cafer Taşkın

Soğuk günlerin ortasında
Mevsim acımasız, yaşam çığa sarmış
İnsanlar hayata tutunmada
Dünya buza kesmiş
Dağların ardında
Soğuğun damıttığı gözler buğulanmış
Bir çocuğun akan burnunda
Hayretle gözleri kocaman açılmış
O korumasız, savunmasız halinde
Bir sıcak el başına değmemiş
Hiç beklenmedik bir anda
Sıcacık bir gülümseme beklerken
Yoldan gelip-geçene aldırmadan
Kardelenler gibi inatla karı delen
Sevgiden başkası değildir
Karşı dağda, açlıkla, soğukla savaşan
Ömrünü bir avuç sıcaklığa adayan
Biri bekler, gözlerini yollara dikmiş
Donuklaşır sonra bakışları
Kapanır kirpikleri çok sonradan
Yaşam sızlanır durur ansızın
Düşlerinde bahar çiçekleri geçer
Kokularında baygınlık hissi veren
O rengarenk yaşam umuduyla sarılır
Umudun tek goncası sabır
Sabır ile bunca zorluğa dayanır
Yoksulluğa tek dayanaktır,
Her gecenin bir sabahı var..

Cafer Taşkın İzmit - 17.02.2012 Saat: 00:30