Soğuk gelen uçarı rüzgarınla
Ben yatağımın içinde
Artık daha fazla dönemedim
Bana fazla duyarlı olan ayaklarımla
Fakat dışarısı var
Ama içeride kimseler yok
Dua etmekten yoksun ellerim
Sonunda kendi el çizgilerinden iman dileniyorlar
Ama bayım bakınız
Üstünüzden martı geçiyor
Siz de mi hiç birisi sevmedi-o zaman boşverin onları
Ve kendi akarsulu hayatınıza bakın
Fakat kırık hava ile
Getirilen kırılan kalpler
Bana ait değillerdi
Onlar mezarlığa aitlerdi
Saklanmış fıçılarda
Belli durağı olmayan saklı anılar mı?
Bize doğru yolu gösterebilecek
Her gece karanlıkta açan çayır kollarımın içinde.
Kayıt Tarihi : 16.5.2019 15:40:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Buse Güngör](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/05/16/soguk-gelen-ucari-ruzgarinla.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!