Bir limandayım
Kim bilir kaç kişi geldi
Oturuyorum bir banka
Kim duyar kaç çift gelip sevişti
Denize doğru bakıyorum
Kaç kişi bakıp iç çekmiştir şimdi
Bir daha bakıyorum etrafa
Herşey hep böyle sakin miydi
Nefesimi gere gere çekiyorum
Sanki bir daha çekmeyecekmiş gibi
Bu İstanbul un denizi anlarsınız ya
Kaybolur herşey, içine çekti mi
Keskin bir karanfil kokusu alıyorum
Fark etmemiştim birinin geçtiğini
Son kez baktım havaya
Başka zaman bakabilir miyim ki
Şimdi eve gideceğim
Beni bekleyen bir tek ev sahibi
Tın tın tın konuşacak başımda
Sanki kurulu saat gibi
Dört duvar arasındayım
Bağırsam benden başka kim duyar sesimi
Yok!vazgeçtim aklım elalem ne der kafasında
Soğuk çok soğuk donuyorum sanki..
Nisa Pişkin
Kayıt Tarihi : 11.3.2025 22:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
utanmadan bi de şiir diye yayınlamışsın, kaybettirdiğin zamanımın vebali boynuna olsun,
uzak dur şiirden...
Şiir değil ya öyle ne varsa yazmışım şiir değil yani seviyorum bu şekil serbest yazımı sıkıntı oluşturduysa neden baştan okudunuz ki oldukça belirgin
TÜM YORUMLAR (2)