Soğuk Duvarlar Şiiri - Barış Alkan

Havada hüzün kokusu var
Duvarlar yine aynı
Yine kurşun gibi soğuk
Sesler kendini yitiriyor
Gözler anlamını bulamıyor
Yüzler kendisine yabancı
Yaşamın güzelliği ise
Bir parça gökyüzü
Birde sabahları kuş ötüşleri
Günler kovalarken birbirlerini
Duvarlar kalan güzellikleri yok ediyor
Havada hüzün kokusu var
Geceleri ölüm sessizliği hakim
Bazen yırtıyor gök gürültüsü
Bu amansız karanlığı
Kimi geceler
Yıldızlar kendi dilinde
Şarkılar söylüyor doğacak güne
Buradan ulaşmak mümkün değil
Geçit vermiyor parmaklıklar
Ezgiler yarım kalıyor her gece
Ve her yeni gün
Ve her doğan sabah
Artık yıkıntılara yer yok
Hüzünlü şarkıların ezgisi
Sevince merhabanın ezgisine dönüşüyor
Merhaba karanfil kokusu
Merhaba sevdanın ve mutluluğun sesi

25.03.2003