Soguk Düslerin Gölgesinde Sessizce

kocaman bir tokatti dostan gelen
bir anlik mutluluk çok görüldügünde
düserim basimi alirda sessiz kiyilara
kalirirm kendime daha dün gibi

biliyorum hiç gülmedim hiç..
bu kadar aciz degildim/son serzenisimden önce
elim ayagim buz kesiyor
gözlerim yine kaldi kendine

içimde büyüttügüm sevgiler/karsiliksiz
kütük olup tikandiginda yutkunuma
nerden bilebilirdimki nerden
umuda yolculuga çikan hayallerin yolunu

çok muhtaçken bir kaçisin sonunda
seni buldum sen ben oldun aniden
dilin kemiigi yokmus yüreginde
apansiz yola giren dönemeçlerden

layik degilim dostluga sevgiye
haketmiyorum suçluyum biliyorum
kendim ettim kendim buldum
olmasaydin yoklugumdu/kaybedecegim

maviliklere baka kaldigim sabahlar
akdenizin serin sulari akar
ruhuma huzur olurdu günle
paylasilmamis ne varsa paylasilan duygular

giden gemiler ayni limana geri döner
firtinaya yenik düsmemislerse
maviler uzun gecelerde kaybolur
soguk düslerin gölgesinde/sessizce

09-04-2003