Soğuk Dağ Şiiri - Nesli Han

Tuttun beni
Ellerimi tuttun
Çıkardın karlı bir dağın zirvesine
Soğuktu dağ…
Üşüyordum
Buz kesiğiydi her yanım
sen vardın yanımda
Isıtırdın beni
O varsa sarar beni diyordum
Sıcacık sarar
Ellerim donuyorsa
Sıcak nefesini verir avuçlarıma
Can bulur parmaklarım

Donmuş dudaklarıma
Değdirir dudaklarını
Rengi rengini alır…

Ben o soğuk dağın zirvesinde
Ayaklarımın altına serili
Dünyayı seyrederken
Öylesine dalmıştım ki
Sessizliğe uyandım
Döndüm arkamı
Sen yoktun
Yapayalnızdım
içime doğru haykırdım sessizlikte

Beni çıkardığın o yerlerde
Bir başına bırakmıştın…
Üşüyordum
Belki donuyordum bilmeden
Kıpırdamak istiyor adım atamıyordum
Öyle tatlı bir uyku geldi ki ardından
Titreyen dudaklarımda hecelediğim
Son sözümdü ismin
Ve sensiz hiç uyanmayacağım
Bir rüyaya daldım…