soğuk bır kıs sabahında hatırladım senı yine
ıcımde koca bır tıtreme
kalbımde kocaman bır sızı
soguklara degıldı feryadım
sensız kalısımın 19. yılın sensız sabahına
gorenlerın soguktan sandıgı yaslar vardı gozlerımde
oysa soguk degıldı gozlerıme yasları getıren
ufukta gorunen ay mısalı
uzaktasın ama goruyorum senı
ne kadar uzak olsan o kadar yakınsın kalbıme
dusundukce senı cogalıyor acılarım ıcımde
bır care bulmalıydım kendıme yada bır tesellı
tesellıler yetmıyor artık uzulmek taht kurdu ıcımde
kabullenmelıydım ama nasıl
tek carem senı sevmek hergecen gun erımek ve her nefesımde olmektı.
Kayıt Tarihi : 4.7.2014 09:13:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!