Soğuk Bir Kış Gününden Sıcak Bir Anı

SOĞUK BİR KIŞ GÜNÜNDEN SICAK BİR ANI

direm bir mantı doldursanız da yesek
dermiş cacıkçı emmi çekinerek
bakmazmış ki anam bu bir kış gecesidir
isteyen bunu ondan üsüyün emmisidir
serermiş hemen sofrayı erinmeden ortaya
karıştırıp unu başlarmış hamır yuğurmaya
anşa aba da gelirmiş yardım etmeye
başlarmış kumpürü ince ince kesmeye
açılırmış hamurlar başlanırmış dolmaya
kızlarda tutarmış ucundan kimi kesermiş kimi sıkmaya
elbirliği ile mantı hazırmış pişmeye bile
kimin umurunda saat yatsıyı geçmiş bile
koyarmış anam mantı kazanını sobaya
kerme ile odlayınca başlarmış mantı kaynamaya
hoplarmış yumruk gibi mantılar kazan içinde
beklermiş çocuklar hepsi hazır biçimde
yere serilirmiş sofra konurmuş kaşıklar siniye
kurtarılırmış kırmızılı mantı tepsiye
herkes bir yandan başlarmış yemeye
gidip gelirmiş kaşıklar kalmazmış bana yokmu demeye
bitince mantı denirmiş birde aside olsa
çocukların canına minnet süpürürlermiş ne bulsa
karıştırırmış anam hemen bir de asideyi
memnun etmek için dökermiş üstüne sadeyi
buda yenilip içilince bitince herşey
dermiş cacıkçı emmi güzeldi herşey
direm senden allah razı olsun
dilerim geçmişleriyin ağzında bulunsun
anlatırdı anam böyle eski günleri
şimdi mantımız etli zelletide yok datları
unutuyordu anam lezzeti veren et miydi?
komşuluğun sıcaklığı getirdiği samimiyet miydi?
gözlerindeki parıltıyı görmeliydiniz anlatırken
uzun kış günlerinde yaptıklarını yadederken
nerede o günler nerede kaldı o dostluklar
diyordu iyidi o günler boynumuzu büksede yokluklar

Hacı İbrahim SAĞIR
15 Temmuz 2009