Cigarasına ateş istemişti
Melun ve korkak bakışlarıyla
Kar soğuk ve ıslaktı
Yüreğide beyaz
Neden titremişti sesi
Korkmuşmuydu insan bedeni
Ateş değilde sanki
Dost şevkati istemişti
Gözlerinde gördüm çareyi
Derdini göremiyordum lakin
Bu gördüğüm insansa
Diğerleri ne idi
İsmini aradım huzurun
Bulamadım Heyhat!
Beni ağlatan neydi
Donmuş bedenimi
Yoksa seyrek zamanlar mı
İnsan olmanın huzurunu duyduğum
Paçavra elbiseleri ne halde
Ağlamam derdin hani
Kıyamet mi koptu
Yoksa kor mu yağdı
Şu Dağ bildiğin yüreğine
İstanbul'da, Kadıköy'de
Öğretilen neydi bizlere
Yaşamak mı sadece
Lakin Yaşatmak?
Tefekkür yakındı hani
Halvete girdiğim peki
Neydi?
Ya da ne değildi
Anlıyorum ki Huzur
Başka insanlarınkiydi.
Kayıt Tarihi : 19.1.2006 00:05:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Eyüp Gök](https://www.antoloji.com/i/siir/2006/01/19/soguk-bir-insan-gunu.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!