Soğuk Ankara Şiiri - Tahir Altunay

Soğuk bir Ankara gecesinde
Sayıkladım koca maziyi
Uykuda değildim,
Nöbette iken gözlerim
Belki kaç defa andım şiirlerimi
Ne gönül koydum çekip giden dostlara
Ne hayal sordum sığ,soğuk sokaklara
Ertelemedim yüreğimden geçeni
Ya sildim ebedi yokluklara
Ya kızdım özleten ayrılıklara
Her şiir de efkarı yazdım beyaz kağıtlara
Ben her nöbetimi sensiz tuttum,
Her geçen gün unuttum aslında
Üşüdü ellerim,üşüdü bedenim,tenim
Bu kış da sensiz,
Bu kış da bir başka soğuk Ankara.