Soğuk Şiiri - Oğuz Özyurt

Soğuk, çok soğuk üşüyor yüreğim,
Evim, eski sevgilim ve kayıp düşlerim,
Gözlerim dondu sanki...
Farklı birşey olmuyor,
Sadece bir devridaim mi oldu süregelişim,
Sevgiler donuklaştı, kızamaz oldum insanlara,
Hüzün çökmediyse de yaşama,
Her gülüşünde bir hüzün saklı.
Güneş dahi bir uzak doğuyor sanki,
Sıcak ki kavururken insanı,
Soğuk, çok soğuk üşüyor yüreğim.
Derinlerde biliyorum,
Ulaşmak zor, imkansız değil.
Gücüm kalsaydı dünden bir parça,
Geçtiğim yolları öğretebilseydim insanlara,
Gözleri gülermiydi gördüklerinde beni,
Ya dokunabilselerdi hislerime,
İncitmeden, sessiz, derinden.
Duyabilselerdi o mayhoş melodiyi,
Sevebilirlermiydi geleceği.

Ben savaştım, vazgeçmiş değilim,
Şimdili yorgunum, ayağa kalkarım elbet,
Gözlerim yine deli,
Şafak sökerken uyanmak güzel.