sen soğuksun
yaşadığın şehir soğuk
bilirsin eski şehrin havasını
hiç bir şey değişmez kendiliğinden
buz erimez
kar kalkmaz üzerimizden
titreye titreye
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Şârâpsızlık ve sovuk birlikte hîç çekilmiyor Serbûlend ûstâd.. Böylesi ğecelerde îçlerî ısıtan yeğâne şey şîîr oluyôr..
Sânsûrî
Teşekkür ederim
Bu şiir ile ilgili 1 tane yorum bulunmakta