tut ellerimi, bak bu kesikler senin için
en sevdiğin kırmızıya boyadım yüzümü
masamda öylece duruyor (dün toplamıştım)
geçerken söylenmiş bir çift söz
NE YALAN!
tut ellerimi, senin için bedenim kıpkırmızı bu gece
saçlarımda dolanıp duran yokluğunu tut
bilmek istemezmiş gibi susuyorsun düşlerimde
'sensizim' diyorum inanmıyorsun
NE ACI!
demek ki unutulmak ta ölmek demekmiş
ben de bir şey öğrendim hayattan
NE GÜZEL!
Kenan ArmanKayıt Tarihi : 2.5.2010 16:30:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Kenan Arman](https://www.antoloji.com/i/siir/2010/05/02/soguk-60.jpg)
TÜM YORUMLAR (1)