Soğuk Şiiri - Emre Soydan

Soğuk
Çok soğuk
Kalbim soğuk benim
Hiç bir yaranın sıcaklığı ısıtmaz bu soğukluğu
Uzakları aradikca yakınlara kör olmuş vücudum
Denizde kaybolan bir damla gibi bu soğukluk
Üşüyorum
Hem de çok üşüyorum
Nefesim yetmiyor ellerimi ısıtmaya
Ayazda kalmış köpekler gibiyim
Titriyorum
Bu soğukluk bu havalar bu düzensiz sevtap
Bu deryalar bu hayatlar bu sebepsiz sertap
Dindirmiyor içimdeki soğukluğu bu mukadderat
Bir şey arıyorum
Bir şey
Öyle böyle her şey gibi değil
İçimdeki sıcaklığı bana hatırlatacak bir şey
Böyle şarkı söylemek gibi
Böyle taramak gibi bir güzelin
Yana yatmış saçlarını öbür tarafına
Ama örnek vermiyorum ya hani mesela
Mutlu olsam ısınır mi yüreğim
Alev alır mı
Taşar mı gönül volkanımdan lavlar
Ah olsa öyle gözlerim mutluluktan ağlar
Soğuk
Çok soğuk
Zihnim soğuk benim
Kalbim sıcak olsa ne fayda
Fikirlerim kalmış ayazda korkudan
Ben üşümekten ziyade artık hissetmiyorum
Bir gün gelecek olan o anı bekliyorum