Soğuk Şiiri - İbrahim Zeyveli

Son ranzada uyurken her gece;
Kapının soğuk esintisi üzerimde
Yüz sesin çığlığı var kulağımda,
Yokluğun her zamankinden ağır.

Asker gibi yürümekteyim !
Sert ve disiplinli;
Anlık yaşantılara sığmaya çalışıyorum;
Yok olmadan, sensiz kalmadan!

Bir küçük ateş kurulmuş
Başımda nasırlaşmış ellerim
Adımlar sert ,adımlar kimsesiz
Komutlar ağır ,kusuyor benliğim.

Kalırsa: yiyebilirsen az aş
Azda yatacak vakit;
Her anımız başkalaşırken
''Ne mutlu TÜRKÜM' diyene''